Ο ΠΟΥΤΙΝ ΠΑΕΙ ΣΤΟΝ ΧΙΤΛΕΡ - Рыбаченко Олег Павлович (версия книг TXT, FB2) 📗
Ο Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς γέλασε και χαμογέλασε στο κοντό του μουστάκι. Ό,τι και να λένε για τον Χίτλερ, κατέκτησε σχεδόν όλη την Ευρώπη μέσα σε δύο μήνες. Η Πολωνία, συγκρίσιμη εκείνη την εποχή σε πληθυσμό και έδαφος με την Ουκρανία, ηττήθηκε σε δύο εβδομάδες. Και σε ενάμιση μήνα, τα στρατεύματα της Γαλλίας, της Βρετανίας, του Βελγίου, της Ολλανδίας ηττήθηκαν. Περισσότεροι από τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι αιχμαλωτίστηκαν μόνο. Εδώ είναι το επίτευγμα.
Ναι, και η ΕΣΣΔ υπέστη τεράστιες απώλειες και σχεδόν ηττήθηκε. Αλλά αυτό είναι, σχεδόν. Στη συνέχεια, τον Δεκέμβριο θα υπάρξει μια καμπή. Και πρέπει γρήγορα να κάνουμε ειρήνη με τον Στάλιν. Αλλά το ερώτημα είναι πώς να δικαιολογήσετε τον εαυτό σας στο δικό σας περιβάλλον; Τελικά, φαίνεται ότι η νίκη στη Ρωσία είναι τόσο κοντά, και ξαφνικά ο κόσμος;
Πώς μπορείτε να το εξηγήσετε αυτό στους δικούς σας; Επιπλέον, δεν είναι ακόμη γνωστό εάν ο Στάλιν θα αποδεχτεί την πρόταση ειρήνης. Ειδικά αν του ζητηθούν εδαφικές παραχωρήσεις. Ένας κόσμος χωρίς προσαρτήσεις και αποζημιώσεις ακούγεται όμορφος, αλλά αφού η Γερμανία κέρδισε τόσα πολλά, και μάλιστα έδωσε λίγη γη στον σύμμαχό της, θα μοιάζει με προδοσία μιας παραχώρησης ακριβώς όπως αυτή.
Εδώ βέβαια προκύπτουν σοβαρά προβλήματα. Θα ήταν πολύ πιο εύκολο να χτυπηθεί ο Χίτλερ λίγο νωρίτερα, πριν την επίθεση στην ΕΣΣΔ. Τότε το σχέδιο Μπαρμπαρόσα θα μπορούσε να είχε ακυρωθεί, και αντ' αυτού, η Επιχείρηση Sea Lion θα μπορούσε να είχε πραγματοποιηθεί, καταλαμβάνοντας τη Βρετανία και στη συνέχεια τον Ίκαρο, καταλαμβάνοντας την Ισλανδία. Λίγοι γνωρίζουν ότι ο Φύρερ είχε σχέδια και για αυτό. Από τη μια, το Τρίτο Ράιχ δεν φαίνεται να χρειάζεται την Ισλανδία, αλλά από την άλλη, ο κύριος στόχος ήταν να προστατευτεί από επιθέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Χίτλερ σε αυτή την περίπτωση, ωστόσο, κινδύνεψε να βαλτώσει σε έναν πόλεμο με την Αμερική για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Εδώ, παρεμπιπτόντως, ένα άλλο ερώτημα είναι αν ο Στάλιν επρόκειτο να χτυπήσει το Τρίτο Ράιχ το 1941; Ή έστω σε σαράντα δύο καλύτερα προετοιμασμένοι.
Υπάρχει η περίφημη τετραλογία Σουβόροφ-Ρεζούν, όπου αποδεικνύει και προσπαθεί να δικαιολογήσει λογικά την επίθεση του Στάλιν στο Τρίτο Ράιχ. Λοιπόν, ο Πούτιν, φυσικά, σε μια προηγούμενη ζωή δεν είχε χρόνο να διαβάσει αυτό το έργο στο σύνολό του. Αλλά του έδειξε εν συντομία. Τα κύρια επιχειρήματα των Suvorov-Rezun και τα σχόλιά τους.
Για παράδειγμα, η ΕΣΣΔ όντως μετέφερε στρατεύματα πιο κοντά στα δυτικά της σύνορα. Και πραγματικά είχε ένα πλεονέκτημα στον αριθμό των τανκς. Αλήθεια, όχι οκτώ φορές όπως γράφει ο Rezun, αλλά περίπου τέσσερις φορές. Σε βάρος της ποιότητας των αυτοκινήτων δεν είναι επίσης τόσο σαφές. Περίπου δύο χιλιάδες σοβιετικά άρματα μάχης ήταν ισχυρότερα από τα γερμανικά: αυτά είναι τα KV-1, KV-2, T-34, T-28 και T-35. Ιδιαίτερα ισχυρό ήταν το KV-2 με οβίδα των 152 χλστ. Και τα γερμανικά τανκς δεν μπορούσαν να το διαπεράσουν από όλες τις πλευρές και γωνίες, όπως το KV-1.
Αλλά αυτό δεν είναι τόσο ξεκάθαρο. Για παράδειγμα, το KV-2 εκτόξευε μόνο μία βολή κάθε δύο λεπτά και προσπάθησε να χτυπήσει ένα ευκίνητο γερμανικό τανκ. Και μπορούσε κάλλιστα να βλάψει τους κυλίνδρους και η σοβιετική μηχανή ακινητοποιήθηκε. Πρακτικά, το T-34 είναι καλό. Δεν μπορεί να τρυπηθεί στο μέτωπο από γερμανικό τανκ, εκτός ίσως στο πλάι.
Αλλά και προβλήματα. Τα οπτικά και η ορατότητα είναι κακή, το κιβώτιο χαλάει και η αλλαγή είναι δύσκολη. Το T-28 είναι ήδη ένα ηθικά ξεπερασμένο τανκ, αν και με δύο όπλα, είναι χειρότερο από τα τριάντα τέσσερα στην πανοπλία. Και αυτό το θωρακισμένο ρεζερβουάρ δεν είναι πολύ καλό στην οδηγική απόδοση. Το T-35 είναι ένα πραγματικό τέρας - τρία όπλα, επτά πολυβόλα, πέντε πύργοι. Αλλά αυτή η δεξαμενή δεν μπορεί να γυρίσει. Και η πανοπλία έως και πέντε πύργων είναι ασήμαντη.
Δεξαμενές της σειράς BT - από τη μία πλευρά, φαίνονται καλές: η ταχύτητα είναι σχεδόν εκατό χιλιόμετρα την ώρα στον αυτοκινητόδρομο. Αλλά σε μια πραγματική μάχη, μια στήλη από τανκς θα εξακολουθεί να μην μπορεί να πάει. Και η θωράκιση είναι αδύναμη και ακόμη και αντιαρματικά όπλα μπορούν να διεισδύσουν σε μια τέτοια μηχανή. Επιπλέον, η δεξαμενή εξακολουθεί να έχει μεγάλες δεξαμενές βενζίνης, μπορεί να τεθεί εκτός δράσης με βολές βαρέως πολυβόλου. Ναι, όχι πραγματικά αυτό το αυτοκίνητο. Το πιο ογκώδες άρμα T-26 με πυροβόλο 45 mm ήταν κατώτερο από το γερμανικό T-3 τόσο σε οπλισμό όσο και σε θωράκιση και ήταν κοντά σε οδηγικές επιδόσεις.
Συνολικά, βέβαια, η ΕΣΣΔ ήταν ίσως πιο δυνατή στα τανκς, αλλά η παραγωγή των τελευταίων αυτοκινήτων και αεροσκαφών μόλις προωθούνταν και μόλις είχαν αρχίσει να μπαίνουν στα στρατεύματα. Η τελευταία αεροπορία δεν είχε ακόμη κατακτηθεί, και τα τανκς επίσης. Επιπλέον, η τεχνική τεκμηρίωση για τα τελευταία σοβιετικά άρματα μάχης δεν εκδόθηκε στους διοικητές. Και ως αποτέλεσμα, πριν από τον πόλεμο, τα οχήματα KV και T-34 δεν χρησιμοποιήθηκαν. Και οι Γερμανοί κατά κάποιο τρόπο δεν παρατήρησαν τα νέα τριάντα τέσσερα. Για πρώτη φορά, το τανκ T-34, σύμφωνα με τα απομνημονεύματα του Guderian, έγινε αντιληπτό μόνο τον Οκτώβριο του 1941. Και πού πήγαν πριν χίλια από αυτά τα αυτοκίνητα;
Επιπλέον, κατά τη διάρκεια του πολέμου, η ποιότητα των παραγόμενων τριάντα τεσσάρων όχι μόνο δεν αυξήθηκε, αλλά και μειώθηκε. Συμπεριλαμβανομένης της ποιότητας της θωράκισης. Ναι, και οι Σοβιετικοί πιλότοι δεν είχαν χρόνο να εκπαιδεύσουν πώς να χρησιμοποιούν τη σοβιετική τεχνολογία. Ναι, και η καθολική στρατιωτική θητεία εισήχθη μόνο το φθινόπωρο του τριάντα ένατου έτους.
Επιπλέον, οι σταλινικές καταστολές αποδυνάμωσαν τον στρατό, έριξαν έξω το έμπειρο και μορφωμένο προσωπικό.
Συν ένα σετ οβίδων, ειδικά για τα τελευταία άρματα μάχης. Λοιπόν, υπάρχουν πολλές περισσότερες συγκρίσεις. Πράγματι, η ΕΣΣΔ έχει περισσότερα άρματα μάχης και αεροσκάφη από το Τρίτο Ράιχ. Αλλά από την άλλη, οι Γερμανοί έχουν ήδη υπερδιπλάσια αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες. Και η Βέρμαχτ έχει περισσότερα υποπολυβόλα. Συν την προσωρινή της υπεροχή στο πεζικό. Αυτό είναι αλήθεια, γιατί η Γερμανία είχε προηγουμένως πραγματοποιήσει γενική κινητοποίηση. Αλλά εξακολουθεί να επιτίθεται στο Τρίτο Ράιχ, χάνοντας σε προσωπικό; Αυτό είναι ηλίθιο!
Είναι αλήθεια ότι ο ίδιος ο Πούτιν έκανε ακριβώς αυτό με την Ουκρανία. Αλλά ίσως γι' αυτό τα μπέρδεψε.
Εδώ όμως υπάρχουν δύο μεγάλες διαφορές. Ο ουκρανικός στρατός, που δεν μπόρεσε να νικήσει κάποιες πολιτοφυλακές το 2014, δεν θεωρήθηκε σοβαρή μαχητική δύναμη από κανέναν -ακόμη και από τους Αμερικανούς. Και η Βέρμαχτ κατέλαβε την Ευρώπη σε δύο μήνες - υπάρχει μεγάλη διαφορά. Έστω και πολύ μεγάλη διαφορά.
Η εξουσία του ουκρανικού στρατού ήταν πολύ χαμηλή πριν από τον πόλεμο και ίσως γι' αυτό αποφάσισε αυτή την περιπέτεια ο συνήθως επιφυλακτικός Βλαντιμίρ Πούτιν. Επιπλέον, η Κίνα έδωσε κρυφά το πράσινο φως. Αλλά ήδη από τις πρώτες μέρες έγινε σαφές ότι το blitzkrieg δεν πέρασε. Και οι απώλειες, ειδικά στις επίλεκτες μονάδες, είναι τεράστιες.
