Novae epistolae obscurorum virorum. Epistolae honestae virorum Russorum, quas magister Constantinus - Семин Константин Викторович (книги полностью txt) 📗

Plusquam me proposui talis στρατέγια, quo me amore, quod me amore virorum dignas et puritas: omnes scire, quo vos partissime possessizavit pecuniam et auxiliam humanitatae, quo nostrum fratres accumularum et colligerizarum, – fere demerio, – ex pauperis rusticis, sed me tanto audacis, quo me oblatum ad vos tanquam methodus, de qui me scribo longui. Vos decet spoliare horreum cum omnes supellectilis et arcae cum pecuniam totalis, – in haec sunt differentiae medium nunciam vestrum operare et operarum potentialis. Postquam vos facerio hoc opus, nos combustum omnes aedificii, et nunquam, – tamen subtilis et magnum rarum investigator, – non intellego et non explicaro essentiae nostrum criminum. Nos egredioriam ex aquam non tanquam puristis, quid adiposae et foetidiam, sed tamen felixis et saturis quod anseris ad nostrum festa mensae. Et quod vos possunt loqui de meus combinatio, aliquam tam, qui illum sunt geniosi?

Nunc me decet absolvi istud litterae, et valetatio cum vos, sed in conclusio me dixit, quod cum haec epistolae mittum ad vos una carmina, sub quam me titulavit nomine auctoris meum.

Datum ex Moscoviae.

De panem vino.

Carmina, qui essen scriberum Georgium Eucharistum in Sabbatio in prandiumis temporem.

Ah, didicit populus mattis nunc male dicere –

Non dare fratrem nostrum vivere.

Dicunt quod mox cadet Tertia Roma,

Nunc anseres non e salvare de somno.

Dicunt quod barbari sunt trampling area,

Quod erit evanescunt simul terra mea.

Quod mox arefaciam subsidiis oleum,

Iratus ad nos, Omnipotens Deum.

Cor induravit, moribus erant in declinare

Licet nos a Peninsula capta in mare.

Dicunt quod erit populus ferrum

Contra nos pro opus gerunt bellum.

Sed mitescere, mi amicus bones,

Melius sparguntur panem vinum per carbones.

Bracarense in a cacabus ignem calidum,

Sic tibia sequitur spiritus vinum.

Nobis silva abscondit a mundo confidenter,

Nulla milites Reipublicae arbores inter.

Cras ibimus in foro vinum vendere,

Fatum est manu semper erit dare.

Erit in nobis hoc videlicet aeternum.

Si ego obdormiscere, me excitare de ternum.

Epistolae Constantini Semeni ad Alexandrus Tarasovus.

Quid piscis im caeli marem natarum,

Et quid cerevisiam in stomachum virorum,

Quid in Amsterdamae meretricis vivos,

Tamen salutes me mittere ad vos!

O Venerabilissimus et Doctorissimus vir ex Doctorissimus et Venerabilissimus, vestrum honoria vivunt in temporem aeternae, quod vos sunt Magnissimus Magister de omnes nostris magistris, et vos «flora das flores», quid dicit Deus in Scriptura! Me scribum vos nunc λόγω, quid me nunc infirmatus starendo omnino et dolores in vita mea conveni super caput meus, et nunquam me non potentum auxilium, sed totum vos possunt me exciperio ex haec palusis, in quod me deprehendum totum ex sunt meum superbiam, stultiae et aviditatis.

Sed de omnia ad ordinis (σειρά); vos, credibilitando, scire de meus filmum novum de reformandi magistrandis in χώρις nostrae, quod me valdium et in multium harmoniam scandalizavit et compellarizavit, et non aliquando lapis ad lapis non custodirendo, et cum coenum illum miscerui. Spero me partissime, quid vos etiam videre hac filmum meus, sed quid non est, – tam non tamen malis in haec non sunt. Me facere istud iratorissimus et acerbus valde ad multibus officialis virorum ex Magistratum Disciplinaris et Scientiae, et me non spero, sed scire, quid meum creatio facere scandalum magnum et mittere ad me coronae lauri ex manis Victoriam et Άτη, – grecum bonis et largitatis dea, qui me sunt diurnarista et ateista, quo non «fideles in Dei et Rex», quod in antiqua carmina gallica sonui. Et quando me exhiberui meum operare ad iurex publicum: me cogitatio, quid omnes gravisis et pecunirisis personaries, de quendi nos loquitam in filmum nostrum, insectatum ad nos, et quid omnes doctores, et magistris, et studentis, et rectores universitatis, et plusquam pauperam populus ebriosus, adiumenti me totum et firmatum; realitatis essen alium valde et malitas!

Tam me presentatio hoc filmus, successum orationes ad Mauritas Philosophos, tam me utior ex multium «ursandi anguli» litteris et epistolaris, et alimodum χάρτες, et in omnes haec sriberandi homines quid me sunt fraudator et circulator, quod fefelli boni et benigni, sed super debitum credulae viri; plusquam legero me in istud epistolam, quo in meus filmus totum balatronis et bufones ludum et magistros scholam rusticis simulando; dicitur ad me, quod hoc inhonatabilis diurnariustas, quod me, populus non volunt comprehendere, quod me sunt παράσιτος et mendaciosus expilator cum non-numeri oris vel ventres. Se me legerum alimodum minationis in hoc epistolas, me tanquam vade in luxuriam caupona, in hic me volo comederum dense et bibunt valdium cum meus bonissimus amicus et combibis Eugenius Radiusis, qui sunt crassus sicut dolium, et qui «non stultus bibintur». Quoniam nos inconciliaro tertium parte ex hoc pecuniam, quo nos colligero ex populus, nos caperum consilium concelebrare hac et facero ad nos et amicis nostris universitatis et magistriensis numerabilis amplum convivium et symposium postquam cum puellam et pueris parvulis, cum vinum luxuriam et meliorandi, et cum verum teutonicos bufones.