Арышт і ператрус ружы Люксембург - Рыбаченко Олег Павлович (книги онлайн полностью бесплатно .TXT, .FB2) 📗

  Ну і як у гэтай сітуацыі не ѓзяць і не заспяваць. Вось ты ідзеш у турму - як на свята.

  І Ружа, не саромеючыся, спявала ѓслых, нібы была рэальнай царыцай якую ѓзводзілі на трон;

  Я камсамолка адважная ѓ палоне,

  Там апынулася ѓ бітве вельмі лютай...

  Аб Радзіма ведай, абавязак табе вярну,

  Напоѓню хату камфортам і выгодай!

  Я ведала ж крыху - нічога,

  А на допыт мяне босы вадзілі,

  Фашызм вядома поѓнае дзярмо,

  Мяне жорстка бізуном фрыцы білі!

  Падзялі, напаѓголай на гурбу,

  І так па сёлах у піску пагналі...

  Ды каб атрымаѓ ваш фюрар труну,

  А мы ѓбачым камунізму далі!

  Літасці лепш нам не чакаць,

  І не сказу, фашыстам ні слоѓца!

  Дарэмна думаѓ у дзікай злосці злаваць,

  Што камсамолка нясмелая авечка!

  Мяне на прэнг паднялі ворагі,

  Пад пяткамі пажары запалілі...

  І чую бой - ты провадам сітавіны,

  Я шлях смутку вуглёѓ каленных мілі!

  Прызнання няма і не страшны ток,

  Я вытрымаю любыя выпрабаванні...

  Няхай фашыстам гэта будзе шок-

  А для мяне любы пыл пакуты!

  Прайду ѓсё гэта, вынесу павер,

  Паколькі мая Радзіма Расія...

  І будзе пахаваны фашызму звер,

  Прыйдзе Хрыстос і Чырвоная місія!

  Ды відаць ведаю, чакае мяне пятля,

  Магчыма і горай будуць пакаранні!

  Прыйдзецца пачынаць краіне з нуля,

  Паколькі шмат стала бязладдзяѓ!

  І вось прыйшоѓ вялікі камунізм,

  Па Марсе мы, гуляючы, прабегліся...

  Няхай святкуе ѓ свеце гуманізм,

  За тое, што мы так люта ваявалі!

  Сусвет ты будзеш, ведай маёй,

  Такі бязмежнай зоркамі прамяністай...

  Арол хто быѓ калісьці верабей,

  Любы з нас з прызнаннем артыста!

  Ружа нават не заѓважыла ѓ сваёй ганарлівасці, як яе ѓвялі ѓ памяшканне для ператрусу. І тры жанчыны-наглядальніцы сталі яе распранаць сваімі спрытнымі, звыклымі рухамі прафесіяналак. І ганарлівая няжыхарка Роза Люксембург апынулася зусім аголеная перад трыма наглядчыцамі, моцна падобнымі на гарыл.

  Толькі хваравіты шчыпок буйной лапай за голыя грудзі са словамі: "Ах, якія сісечкі ", развеяѓ мажорны настрой Ружы, і яна сарамліва прыкрыѓшыся, усклікнула:

  - Што вы робіце!?

  Ружа асабліва ѓ аголеным выглядзе выглядала вельмі юнай, яе стан была тонкая, а постаць бездакорная.

  Так што наглядчыца ѓхмыльнуѓшыся, адказала:

  - Нічога асаблівага дзяѓчынка! Цётка зараз памацае цябе, на прадмет забароненага - колючага, рэжучага, хіміі! Ну і сакрэтных цыдулак!

  Ружа, беспаспяхова імкнучыся прыкрыць сваю галізну рукамі, адказала:

  - У мяне нічога няма, і гэта зневажальна і агідна!

  Наглядчыца з афіцэрскімі пагонамі засмяялася і рашуча адказала:

  - Не тузайся! Інакш будзе балючай!

  І буйныя рукі ѓ тонкіх гумавых пальчатках сталі бесцырымонна мацаць па ладным, прыгожым, панадлівым целе Ружы. Дзве іншыя наглядчыцы - таксама мужападобныя і рослыя моцна трымалі маладую, фігурыстую жанчыну за рукі, не даючы ёй прыкрыць сваім сорамныя месцы.

  Буйная наглядчыца, тузала Розу за вушы, памацала і зазірнула ѓ ноздры. Затым палезла пальцамі ѓ пальчатках у рот. І гэта было вельмі брыдка, Розу заванітавала, ад дакрананняѓ гумы. Акрамя таго ѓзнікла думка, што можа быць гэта не аднаразовыя пальчаткі, і яна іх выкарыстоѓвала раней, залазячы ѓ інтымныя месцы жанчын. І ад гэтых думак Розу ледзь не вырвала. Толькі тытанічнае намаганне волі, і нежаданне, паказаць сваю слабасць, дазволіла Розе стрымаць выкід блявоціны .

  А яе пальцы дайшлі да самых гланд, былі пад мовай, мацалі неба, за шчокамі, і ѓ роце застаѓся вельмі нават агідны смак гумы. Скончыѓшы з праверкай у роце, наглядчыца стала зноѓ камячыць грудзі Ружы. Ад яе грубых дакрананняѓ пунсовыя соску маладой жанчыны набраклі і зацвярдзелі.